Wat is een teorbe?
theorbe
De theorbe (of teorbe) is een luit-achtig snaarinstrument met extra bassnaren. Het instrument werd vooral gebruikt in de Barok.
Hoe ziet een theorbe eruit?
De theorbe (ook wel 'chitarrone' genoemd) is eigenlijk een luit die met bassnaren is uitgebreid. Anders dan de gitaar of andere bekendere snaarinstrumenten heeft een theorbe twéé uiteinden aan de hals met schroevenhouders, die elk een groep snaren aanspannen.
Eén houder is voor de acht bassnaren en één houder is voor zes hogere 'melodie'-snaren. De oorspong van de naam 'theorbe' is onduidelijk.
De theorbe wordt bespeeld door, zoals bij een gitaar, met de vingers van de linkerhand de zes melodiesnaren op de hals af te klemmen. Met de vingers van de rechterhand worden de snaren getokkeld. De bassnaren zijn een soort 'extraatje', die worden alleen getokkeld, maar nooit afgeklemd.
In welke muziek klinkt de theorbe?
De theorbe beleefde zijn hoogtijdagen in de Barok. Er bestaan veel solostukken voor theorbe (bijvoorbeeld van de Italiaanse componist Johann Kapsberger). Bovenal werd het instrument gebruikt voor zangbegeleiding en als toevoeging aan de basso continuo. In de vroege opera's van Claudio Monteverdi heeft de theorbe deze rol.
Behalve in Italië werd het instrument vooral populair in Frankrijk als begeleider van airs de cour (wereldlijke liederen die vooral aan het hof werden gecomponeerd).
De Franse hofcomponist Robert de Visée was rond 1700 één van de laatste componisten die zich in de theorbe specialiseerde. In Duitsland overleefde het instrument tot ver in de achttiende eeuw. Elders raakte het na de Barok in onbruik.
Hoe ziet een theorbe eruit?
De theorbe (ook wel 'chitarrone' genoemd) is eigenlijk een luit die met bassnaren is uitgebreid. Anders dan de gitaar of andere bekendere snaarinstrumenten heeft een theorbe twéé uiteinden aan de hals met schroevenhouders, die elk een groep snaren aanspannen.
Eén houder is voor de acht bassnaren en één houder is voor zes hogere 'melodie'-snaren. De oorspong van de naam 'theorbe' is onduidelijk.
De theorbe wordt bespeeld door, zoals bij een gitaar, met de vingers van de linkerhand de zes melodiesnaren op de hals af te klemmen. Met de vingers van de rechterhand worden de snaren getokkeld. De bassnaren zijn een soort 'extraatje', die worden alleen getokkeld, maar nooit afgeklemd.
In welke muziek klinkt de theorbe?
De theorbe beleefde zijn hoogtijdagen in de Barok. Er bestaan veel solostukken voor theorbe (bijvoorbeeld van de Italiaanse componist Johann Kapsberger). Bovenal werd het instrument gebruikt voor zangbegeleiding en als toevoeging aan de basso continuo. In de vroege opera's van Claudio Monteverdi heeft de theorbe deze rol.
Behalve in Italië werd het instrument vooral populair in Frankrijk als begeleider van airs de cour (wereldlijke liederen die vooral aan het hof werden gecomponeerd).
De Franse hofcomponist Robert de Visée was rond 1700 één van de laatste componisten die zich in de theorbe specialiseerde. In Duitsland overleefde het instrument tot ver in de achttiende eeuw. Elders raakte het na de Barok in onbruik.