Wat is een serenade?
serenade
Een serenade is een muzikaal eerbetoon, vaak aan een specifieke persoon.
Waar komt de serenade vandaan?
Het woord 'serenade' is via het Italiaanse 'serenata' afgeleid van het Latijnse 'serenus' ('kalm'). Al in de Middeleeuwen was een serenade een soort muzikale liefdesbrief die mannen onder het raam van hun geliefde vertolkten, bij voorkeur 's avonds.
Meestal waren dat halfgeïmproviseerde liederen begeleid door een gitaar of ander draagbaar instrument. In latere eeuwen werden serenades uitgecomponeerde muziekstukken voor verschillende bezettingen.
Waar komt de serenade vandaan?
Het woord 'serenade' is via het Italiaanse 'serenata' afgeleid van het Latijnse 'serenus' ('kalm'). Al in de Middeleeuwen was een serenade een soort muzikale liefdesbrief die mannen onder het raam van hun geliefde vertolkten, bij voorkeur 's avonds.
Meestal waren dat halfgeïmproviseerde liederen begeleid door een gitaar of ander draagbaar instrument. In latere eeuwen werden serenades uitgecomponeerde muziekstukken voor verschillende bezettingen.
Hoe klinkt een serenade?
Een serenade kan zowel gezongen als instrumentaal zijn, maar is meestal geschreven voor een mobiele bezetting die eventueel buiten kan musiceren. Barok-componisten zoals Alessandro Scarlatti componeerden serenades voor meerdere zangers. Mozart promoveerde de serenade tot hoogwaardige, meerdelige amusementsmuziek waarvan Eine kleine Nachtmusik (voor alleen strijkers) het beroemdst is.
Eine Kleine Nachtmusik door het Koninklijk Concertgebouworkest
Dit type serenade lijkt een beetje op een kleine, luchtige symfonie, een suite of een divertimento .
De serenades van Brahms, Tsjaikovski en andere romantici zijn nog grootser van opzet. Ook twintigste-eeuwse componisten als Benjamin Britten en Leonard Bernstein componeerden serenades voor uiteenlopende bezettingen, maar altijd met de kamermuziek-achtige lichtheid die het genre kenmerkt.
Bernsteins Serenade (1954) door het Boston Symphony Orchestra
Hoe klinkt een serenade?
Een serenade kan zowel gezongen als instrumentaal zijn, maar is meestal geschreven voor een mobiele bezetting die eventueel buiten kan musiceren. Barok-componisten zoals Alessandro Scarlatti componeerden serenades voor meerdere zangers. Mozart promoveerde de serenade tot hoogwaardige, meerdelige amusementsmuziek waarvan Eine kleine Nachtmusik (voor alleen strijkers) het beroemdst is.
Eine Kleine Nachtmusik door het Koninklijk Concertgebouworkest
Dit type serenade lijkt een beetje op een kleine, luchtige symfonie, een suite of een divertimento .
De serenades van Brahms, Tsjaikovski en andere romantici zijn nog grootser van opzet. Ook twintigste-eeuwse componisten als Benjamin Britten en Leonard Bernstein componeerden serenades voor uiteenlopende bezettingen, maar altijd met de kamermuziek-achtige lichtheid die het genre kenmerkt.
Bernsteins Serenade (1954) door het Boston Symphony Orchestra