Rock-’n-roll in de artiestenfoyer

Als je lang moet vergaderen bij Het Concertgebouw beland je soms in de Artiestenfoyer. Echt iets waar ik nog eens over moest schrijven. Om precies te zijn eerder, toen het er nog rock-’n-roll was. Toen er, soms terwijl het buiten nog licht was, frituurpannen actief waren. Ik herinner me wijn.

Een tijdje geleden heeft een zacht zoemende intelligente koelkast de tent overgenomen. Erin: geraspte wortelen en kool, chiapudding en gefermenteerde thee. Nu ben ik zelf vegetariër. Glutenvrije wraps met vegan kip (daar zit dus geen kip in) kennen geen geheimen voor mij. Toch verplaatste ik me even in de gemiddelde musicus. Je komt na een avondvullend potje Bruck­ner toeteren terug in de backstage* en vindt: een bakje quinoa met edamamebonen. Een shoarmabroodje (zonder shoarmavlees) met spinazie. 

Ik heb het uitgeprobeerd. Eerst bied je je betaalpas aan. Nadat twintig euro borg is afgeschreven mag je de deur openen. Na wat worstelingen met die deur vind je bijvoorbeeld een barbecuewrap (zonder varken), op de datum en daarom afgeprijsd. Erbij een stuk bananenbrood (met daadwerkelijke banaan). Na het sluiten van de deur rekent het koelmeubel de schade uit en stort, nadat het inmiddels een paar minuten heeft kunnen beleggen met de borg, het verschil terug. 

Of zomaar een bedrag. Het verschil tussen mijn (best smakelijke) aankoop en de werkelijkheid was 6,50 euro, in het voordeel van het apparaat. Dat mag dan veganistisch zijn en tegen verspilling, maar wie zegt me dat mijn geld nu niet geïnvesteerd is in fossiele brandstoffen? De koelkast moet ergens van zoemen. 

Er is ook goed nieuws, voor de toeteraar en voor mij. Verstopt in een hoek staat nog een automaat met blikjes sinas en chips. Daar hield Bruckner ook enorm van.

*Misschien is het ’s avonds allemaal heel anders. Maar dan nodigen ze me daar nooit uit.