Wie is Ivo Pogorelich?
Ivo Pogorelich
piano
In het voorjaar van 2022 bracht Ivo Pogorelich zijn eerste Chopin-album in meer dan twintig jaar uit, en met ditzelfde repertoire – de late meesterwerken – keert hij nu na bijna dertig jaar terug in Het Concertgebouw.
Geboren in Belgrado kreeg hij zijn eerste pianolessen op zijn zevende, en zijn conservatoriumopleiding volgde hij in Moskou waarna hij zich vanaf 1976 verder ontwikkelde bij de Georgische pianiste Aliza Kezeradze. In 1980 kwam de jonge pianist in het nieuws toen hij op het Chopin-concours in Warschau werd uitgesloten van de finale en enkele juryleden uit protest opstapten.
Ivo Pogorelich
Foto: Andrej Grilc
Ivo Pogorelich
Foto: Andrej Grilc
Een jaar later debuteerde Ivo Pogorelich in Carnegie Hall in New York en al gauw gaf hij wereldwijd recitals en soleerde hij bij gezelschappen als de Wiener en de Berliner Philharmoniker en de orkesten van Londen, New York, Los Angeles, Boston en Chicago.
Van 1981 tot 1998 verschenen veertien cd’s, en de heruitgave in een verzamelbox kreeg in 2015 een Diapason d’Or. Vanaf 2019 zette Ivo Pogorelich zijn discografie voort met opnames van Beethoven en Rachmaninoff. In datzelfde seizoen vierde de pianist zijn zestigste verjaardag en zijn veertigjarige podiumcarrière met een documentaire van de Japanse zender NHK vanuit de historische stad Nara, die destijds twintig jaar op de World Heritage List van de UNESCO stond – de organisatie die Ivo Pogorelich in 1988 als eerste klassieke musicus had benoemd tot Goodwill Ambassador.
Om jonge musici te ondersteunen richtte de pianist een fonds op in Zagreb (1986) en initieerde hij het Ivo Pogorelich International Music Festival in Bad Wörishofen (1989) en de Ivo Pogorelich International Solo Piano Competition in Pasadena (1993). De Manhattan International Music Competition die sinds 2016 plaatsvindt in Carnegie Hall maakte Ivo Pogorelich erevoorzitter en gaf de hoofdprijs zijn naam.
Een jaar later debuteerde Ivo Pogorelich in Carnegie Hall in New York en al gauw gaf hij wereldwijd recitals en soleerde hij bij gezelschappen als de Wiener en de Berliner Philharmoniker en de orkesten van Londen, New York, Los Angeles, Boston en Chicago.
Van 1981 tot 1998 verschenen veertien cd’s, en de heruitgave in een verzamelbox kreeg in 2015 een Diapason d’Or. Vanaf 2019 zette Ivo Pogorelich zijn discografie voort met opnames van Beethoven en Rachmaninoff. In datzelfde seizoen vierde de pianist zijn zestigste verjaardag en zijn veertigjarige podiumcarrière met een documentaire van de Japanse zender NHK vanuit de historische stad Nara, die destijds twintig jaar op de World Heritage List van de UNESCO stond – de organisatie die Ivo Pogorelich in 1988 als eerste klassieke musicus had benoemd tot Goodwill Ambassador.
Om jonge musici te ondersteunen richtte de pianist een fonds op in Zagreb (1986) en initieerde hij het Ivo Pogorelich International Music Festival in Bad Wörishofen (1989) en de Ivo Pogorelich International Solo Piano Competition in Pasadena (1993). De Manhattan International Music Competition die sinds 2016 plaatsvindt in Carnegie Hall maakte Ivo Pogorelich erevoorzitter en gaf de hoofdprijs zijn naam.
Bijgewerkt op dinsdag 13 augustus 2024