Wie is Igor Stravinsky?
Igor Stravinsky
componist
Igor Stravinsky was een Russische componist. Hoewel hij vaak van compositiestijl wisselde, is zijn werk altijd kenmerkend Stravinsky: scherpe ritmes en ingewikkelde samenklanken horen erbij. Stravinsky was een van de meest invloedrijke componisten van de vorige eeuw.
Jonge jaren
Igor Fjodorovitsj Stravinsky werd op 17 juni 1882 geboren in Oranienbaum (nu Lomonosov), een badplaats in de buurt van St. Petersburg. Stravinsky was de derde van de vier zoons van Fjodor en Anna Stravinsky. Het was een welgestelde en muzikale familie; Fjodor was een bekende operazanger van adellijke Poolse komaf, Anna was pianiste. Ondanks Igors aanleg voor muziek moest hij van zijn ouders rechten studeren.
In 1902 leerde Stravinsky de componist Rimsky-Korsakov kennen, die hem aanspoorde via privé-lessen compositie te studeren; deze privé-lessen kreeg Stravinsky twee keer per week van Rimsky-Korsakov tot diens dood in 1908. Hij verwaarloosde zijn studie, maar kreeg in 1906 toch een diploma voor het volgen van de helft van de vakken. In 1906 trouwde Stravinsky met zijn nicht Katharina Nosenko; ze kregen twee zoons en twee dochters.
Doorbraak dankzij Diaghilev
Vanaf 1909 kreeg Stravinsky opdrachten van Serge Diaghilev, de impresario en leider van de Parijse balletgroep Ballets Russes. Met deze expressionistische werken, waaronder De vuurvogel en Le sacre du printemps, brak Stravinsky definitief door. De première van dit laatste ballet veroorzaakte een ware rel in Parijs. Voor de samenwerking met Diaghilev verbleef Stravinsky vaak in Parijs. Niet lang na de Eerste Wereldoorlog en de Russische Revolutie verhuisde Stravinsky permanent naar Parijs.
-
Igor Stravinsky
Foto: Toronto Star Syndicate
Igor Stravinsky
Foto: Toronto Star Syndicate
-
Igor Stravinsky
Foto: Toronto Star Syndicate
Igor Stravinsky
Foto: Toronto Star Syndicate
Neoclassicisme en twaalftoonsmuziek
In 1920 ging bij Ballets Russes de eenakter Pulcinella in première. Dit werk was het begin van Stravinsky’s neoclassicistische periode (1920-51): een terugkeer naar de vorm en samenklank van de Klassieke periode met een modern sausje.
In 1938-39 overleden achtereenvolgens Stravinsky’s dochter, vrouw en moeder. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, vertrok Stravinsky naar de Verenigde Staten en huwde daar de kunstenares Vera de Bosset. In 1945 verkreeg hij het Amerikaans burgerschap.
‘Stravinsky is een grandioze vogel en ik ben een vis’ Erik Satie over Stravinsky
In 1951 schreef Stravinsky zijn laatste grote neoclassicistische werk, de opera The rake’s progress. Hierna begon Stravinsky, onder invloed van zijn vriend Robert Craft, te experimenteren met serialisme. Dit ging geleidelijk: pas met Agon (1954-57) schreef Stravinsky een werk met een volledige twaalftoonsreeks.
Laatste jaren
In 1962 ging Stravinsky voor het eerst sinds 1914 terug naar Rusland. Hier ontmoette hij Nikita Chroetsjov en Dmitri Sjostakovitsj. In 1969 verhuisde Stravinsky naar New York. In 1971 werd Stravinsky met longoedeem opgenomen in het ziekenhuis. Een maand later, op 6 april, overleed hij thuis aan een hartinfarct. Hij werd in Venetië begraven, vlakbij Serge Diaghilev.
Neoclassicisme en twaalftoonsmuziek
In 1920 ging bij Ballets Russes de eenakter Pulcinella in première. Dit werk was het begin van Stravinsky’s neoclassicistische periode (1920-51): een terugkeer naar de vorm en samenklank van de Klassieke periode met een modern sausje.
In 1938-39 overleden achtereenvolgens Stravinsky’s dochter, vrouw en moeder. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, vertrok Stravinsky naar de Verenigde Staten en huwde daar de kunstenares Vera de Bosset. In 1945 verkreeg hij het Amerikaans burgerschap.
‘Stravinsky is een grandioze vogel en ik ben een vis’ Erik Satie over Stravinsky
In 1951 schreef Stravinsky zijn laatste grote neoclassicistische werk, de opera The rake’s progress. Hierna begon Stravinsky, onder invloed van zijn vriend Robert Craft, te experimenteren met serialisme. Dit ging geleidelijk: pas met Agon (1954-57) schreef Stravinsky een werk met een volledige twaalftoonsreeks.
Laatste jaren
In 1962 ging Stravinsky voor het eerst sinds 1914 terug naar Rusland. Hier ontmoette hij Nikita Chroetsjov en Dmitri Sjostakovitsj. In 1969 verhuisde Stravinsky naar New York. In 1971 werd Stravinsky met longoedeem opgenomen in het ziekenhuis. Een maand later, op 6 april, overleed hij thuis aan een hartinfarct. Hij werd in Venetië begraven, vlakbij Serge Diaghilev.
Bijgewerkt op zaterdag 09 februari 2019