Wie is Giuseppe Verdi?
Giuseppe Verdi
componist
Giuseppe Verdi was een Italiaanse componist uit de Romantiek. Hij is vooral bekend om zijn opera’s.
Waar is Giuseppe Verdi geboren?
Giuseppe Fortunino Francesco Verdi werd op 9 of 10 oktober 1813 geboren in Le Roncole, een dorpje ten noordwesten van Parma. Hij was het eerste kind van Carlo en Luigia Verdi, kleine landbezitters en herbergiers.
Vanaf zijn vierde jaar werd hij door een lokale schoolmeester en organist, Baistrocchi genaamd, onderwezen in Latijn en Italiaans. Vanaf zijn zesde ging hij naar de lokale school.
In deze tijd was hij al bezig met muziek: zijn ouder gaven hem een spinet (een kleine piano) en in de lokale kerk zong hij in het koor en kreeg hij orgelles. Dit ging dusdanig goed dat toen Baistrocchi overleed, Verdi de nieuwe betaalde organist werd; hij was acht jaar oud.
Waar studeerde Verdi?
Tussen 1825 en 1829 kreeg Verdi muziekles van Fernando Provesi, organist en dirigent van het Philharmonisch Genootschap te Busseto, waar Verdi op het gymnasium zat.
In 1832 werd Verdi niet aangenomen op het conservatorium van Milaan, een conservatorium dat nu zijn naam draagt. Tot 1935 kreeg hij wel privélessen van Vincenzo Lavigna, maestro al cembalo van La Scala. Dit werd gefinancierd door Antonio Barezzi, een koopman en muziekliefhebber die hij in Busseto had leren kennen.
Hoe werd Verdi beroemd?
Na de lessen bij Lavigna keert Verdi terug naar Busseto, waar hij positie als muzikaal leider vindt. In 1836 trouwt hij met Barezzi’s dochter Margherita. Ze krijgen twee kinderen die vroeg overlijden. Margherita sterft zelf in 1840.
Verdi keert terug naar Milaan en stort zich op het schrijven van opera’s. De première van Oberto in La Scala is redelijk succesvol, en hij krijgt een contract om er nog drie te schrijven. Eén van deze opera’s, Nabucco (1842), is Verdi’s eerste grote succes.
-
Giuseppe Verdi
Door Giovanni Boldini, 1886
Giuseppe Verdi
Door Giovanni Boldini, 1886
-
Giuseppe Verdi
Door Giovanni Boldini, 1886
Giuseppe Verdi
Door Giovanni Boldini, 1886
In de elf jaar hierna componeerde Verdi één of twee opera’s per jaar, waaronder de klassiekers Rigoletto (1851), Il trovatore (1853) en La traviata (1853).
In deze jaren ontmoette hij ook de sopraan Giuseppa Strepponi, met wie hij in 1851 nabij Busetto een boerderij betrok. Ze trouwden pas in 1859; hiervoor was hun relatie een geliefd roddelonderwerp voor de dorpelingen. Verdi bleef hier wonen tot zijn dood.
Na La traviata ging Verdi het rustiger aan doen. Tussen 1855 – Les vêpres siciliennes – en 1871 – Aida – schreef hij slechts zes opera’s. Hierna ging hij met pensioen, tot zijn uitgever Giulio Ricordi hem overtuigde nog twee laatste opera’s te schrijven; dit werden Otello (1887) en Falstaff (1893).
Hoe overleed Giuseppe Verdi?
Verdi vond de dood op 27 januari 1901 in Milaan, vier jaar na zijn vrouw. Een maand na zijn dood werd het stoffelijk overschot van het echtpaar bijgezet in een verzorgingstehuis voor gepensioneerde musici, dat Verdi mede had opgericht.
De ceremonie was, geheel naar zijn wensen, een plechtige bijeenkomst ‘zonder muziek of gezang’.
In de elf jaar hierna componeerde Verdi één of twee opera’s per jaar, waaronder de klassiekers Rigoletto (1851), Il trovatore (1853) en La traviata (1853).
In deze jaren ontmoette hij ook de sopraan Giuseppa Strepponi, met wie hij in 1851 nabij Busetto een boerderij betrok. Ze trouwden pas in 1859; hiervoor was hun relatie een geliefd roddelonderwerp voor de dorpelingen. Verdi bleef hier wonen tot zijn dood.
Na La traviata ging Verdi het rustiger aan doen. Tussen 1855 – Les vêpres siciliennes – en 1871 – Aida – schreef hij slechts zes opera’s. Hierna ging hij met pensioen, tot zijn uitgever Giulio Ricordi hem overtuigde nog twee laatste opera’s te schrijven; dit werden Otello (1887) en Falstaff (1893).
Hoe overleed Giuseppe Verdi?
Verdi vond de dood op 27 januari 1901 in Milaan, vier jaar na zijn vrouw. Een maand na zijn dood werd het stoffelijk overschot van het echtpaar bijgezet in een verzorgingstehuis voor gepensioneerde musici, dat Verdi mede had opgericht.
De ceremonie was, geheel naar zijn wensen, een plechtige bijeenkomst ‘zonder muziek of gezang’.
Bijgewerkt op dinsdag 17 september 2019