Wie is Gabriela Montero?
Gabriela Montero
Gabriela Montero kreeg haar eerste pianolessen van Lyl Tiempo en studeerde dankzij een staatsbeurs in de Verenigde Staten en bij Hamish Milne aan de Royal Academy of Music in Londen. Ze was onder meer prijswinnaar op het Chopin Concours 1995 in Warschau en won de Rockefeller Award (2012) en de Heidelberger Frühling Musikpreis (2018).
De pianiste bekleedde residencies bij de symfonieorkesten van São Paolo en Basel en bij het Praagse Radio Symfonieorkest.

Gabriela Montero
Gabriela Montero
Bij het National Arts Centre of Canada is ze sinds september 2020 voor vier concertseizoenen creatief partner. Met ingang van 2022/2023 koestert ze het langjarig project ‘Gabriela Montero at Prager’ aan het Prager Family Center for the Arts in Easton (Maryland) en het ‘Gabriela Montero Piano Lab’, een mentorprogramma van het wereldconservatorium Academy. Haar eigen Latin Concerto (2016) voerde ze onder leiding van Marin Alsop uit met de symfonieorkesten van Chicago en Dallas. Met het Orchestra of the Americas nam ze het werk op en tourde ze ermee langs onder meer de Elbphilharmonie in Hamburg, het Edinburgh Festival en Carnegie Hall in New York. Solorecitals gaf Gabriela Montero op de grote podia van Londen, Wenen, Berlijn, Frankfurt, München, Seoul, Hongkong, Sydney en New York, en ze was meermaals te gast op het Progetto Martha Argerich Festival in Lugano.
Haar opnames – Bach, Ravel, Rachmaninoff, eigen werk – leverden haar een Grammy en twee Echo Klassiks op. Op 20 januari 2009 luisterde Gabriela Montero samen met Itzhak Perlman, Yo-Yo Ma en Anthony McGill de inauguratie op van Barack Obama als president van de Verenigde Staten. De pianiste is een toegewijd strijder voor mensenrechten; haar Grammy-winnende symfonische gedicht Ex Patria (2011) is een protest tegen het verval van haar geboorteland Venezuela in wetteloosheid, corruptie en geweld. Amnesty International benoemde haar in 2015 tot honorair consul, ze sprak en speelde twee keer op het World Economic Forum in Davos en in 2018 kreeg ze in Bonn de vierde Internationale Beethovenpreis für Menschenrechte toegekend.
Bij het National Arts Centre of Canada is ze sinds september 2020 voor vier concertseizoenen creatief partner. Met ingang van 2022/2023 koestert ze het langjarig project ‘Gabriela Montero at Prager’ aan het Prager Family Center for the Arts in Easton (Maryland) en het ‘Gabriela Montero Piano Lab’, een mentorprogramma van het wereldconservatorium Academy. Haar eigen Latin Concerto (2016) voerde ze onder leiding van Marin Alsop uit met de symfonieorkesten van Chicago en Dallas. Met het Orchestra of the Americas nam ze het werk op en tourde ze ermee langs onder meer de Elbphilharmonie in Hamburg, het Edinburgh Festival en Carnegie Hall in New York. Solorecitals gaf Gabriela Montero op de grote podia van Londen, Wenen, Berlijn, Frankfurt, München, Seoul, Hongkong, Sydney en New York, en ze was meermaals te gast op het Progetto Martha Argerich Festival in Lugano.
Haar opnames – Bach, Ravel, Rachmaninoff, eigen werk – leverden haar een Grammy en twee Echo Klassiks op. Op 20 januari 2009 luisterde Gabriela Montero samen met Itzhak Perlman, Yo-Yo Ma en Anthony McGill de inauguratie op van Barack Obama als president van de Verenigde Staten. De pianiste is een toegewijd strijder voor mensenrechten; haar Grammy-winnende symfonische gedicht Ex Patria (2011) is een protest tegen het verval van haar geboorteland Venezuela in wetteloosheid, corruptie en geweld. Amnesty International benoemde haar in 2015 tot honorair consul, ze sprak en speelde twee keer op het World Economic Forum in Davos en in 2018 kreeg ze in Bonn de vierde Internationale Beethovenpreis für Menschenrechte toegekend.
Bijgewerkt op dinsdag 23 januari 2024