Directeur van het Leerorkest Marco de Souza: ‘Je leven lang in een amateurorkest spelen is ook geweldig!’

‘Ik woon al heel wat jaren in Nederland maar ben nog steeds niet aan het klimaat hier gewend, ik heb het altijd koud! Naast mijn bed staat een koffiezetapparaat en zodra ik mijn ogen open heb, neem ik een warm kopje koffie, ik blijf toch een Braziliaan.

Ik ben algemeen directeur van drie stichtingen: het Leerorkest, het Instrumentendepot en Muziekcentrum Zuidoost. Dat is veel, maar ontzettend leuk en enorm dankbaar om te doen. Ik ben van huis uit musicus en studeer bijna iedere ochtend een uurtje viola da gamba, om feeling te houden met het instrument. Daarna ga ik naar kantoor; er staan altijd wel besprekingen gepland met mijn team of met sponsoren of andere betrokkenen. Het Leerorkest is in de afgelopen twintig jaar flink gegroeid, we zitten door het hele land, maar ook op Curaçao, Bonaire en Aruba organiseren we projecten.

Zonder mijn geweldige team was het niet gelukt om al die duizenden kinderen uit achterstandswijken een muziekinstrument te laten bespelen.

Ondanks mijn drukke schema streef ik ernaar om iedere week een muziekles bij te wonen, om zo verbinding te houden met de leerlingen en de docenten. Ik hecht veel waarde aan het contactmoment tussen kind en docent, dat is het moment waarin de magie van muziek wordt doorgegeven. Ik kan vanachter mijn bureau van alles bedenken, maar uiteindelijk gaat het om wat er op de vloer gebeurt.

Ik maak nu voor de vierde keer deel uit van de jury van het Koninklijk Concertgebouw Concours. Ik let er met name op of iemand een verhaal kan vertellen en zich kan inleven in de muziek. Een concours is niet bedoeld om elkaar af te troeven, het gaat erom dat je er iets van opsteekt en geïnspireerd raakt. Dat geven we dan ook mee in onze feedback. We zijn tegenwoordig veel te prestatiegericht, met name als het gaat om musiceren, je hoeft niet meteen een professional te worden, je leven lang in een amateurorkest spelen is ook geweldig.

Ik denk dat ik mensen kan enthousiasmeren en zich aan mij laten verbinden. Zonder mijn geweldige team was het niet gelukt om al die duizenden kinderen uit achterstandswijken een muziekinstrument te laten bespelen. Een applausje waard!’