De 7 onmisbare opnamen van Janine Jansen

1

Janine Jansen (2003)
‘Een nieuwe naam om in de gaten te houden’, schreef The Times in november 2002. Van het officiële debuutalbum met acht ‘kleinere’ werken voor viool en orkest – de Danse russe uit Tsjaikovski’s Zwanenmeer, Ravels Tzigane – kwam in 2007 een rerelease voor de internationale markt.

2

Antonio Vivaldi – De vier jaargetijden (2004)
Er was nogal wat ophef over de luchtige zomerjurk op de coverfoto van haar tweede cd. Laten we hopen dat de criticasters desondanks gehoord hebben hoe heerlijk zonnig L’estate klinkt in de kleine bezetting van de familie Jansen & co.

3

Felix Mendelssohn – Vioolconcert in e klein (2006)
Janine Jansen heeft de mooie gewoonte om zich, zo gauw haar noten opvallend samengaan met een bepaalde orkestpartij, toe te draaien naar de musici achter zich. Van zo’n onderonsje droom je als eerste klarinettist in het Mendelssohn-concert.

4

Johann Sebastian Bach – Tweede partita in d klein (2007)
In deze mijlpaal van het repertoire voor viool solo haalt ze het uiterste uit de ‘Barrere’-Stradivarius (1727) die ze destijds bespeelde. Janine Jansen op z’n allerpuurst.

5

Prokofjev (2012)
Hoe ze bij de start van het Andante assai van het Tweede vioolconcert haar eindeloze melodielijn laat zingen boven de milde swing van de pizzicato’s van het London Philharmonic Orchestra…. En dan zijn er ook nog als bonus de Sonate voor twee violen (met Boris Brovtsyn) en de Eerste sonate voor viool en piano (met Itamar Golan).

6

Michel van der Aa – Vioolconcert (2016)
Dit expressieve soloconcert, haar op het lijf geschreven, ging op 6 november 2014 in première in Het Concertgebouw, met het Koninklijk Concertgebouworkest onder leiding van Vladimir Jurowski. Van der Aa: ‘Als Janine fluit had gespeeld, had ik een fluitconcert gecomponeerd.’

7

12 Stradivari (2021; parallel aan de documentaire Falling for Stradivari)
Zou ooit een andere violist de kans hebben gekregen om een heel dozijn Stradivariussen onder de kin te leggen – binnen één project? Je zou bijna wensen dat ze op al die wonderviolen hetzelfde stuk had gespeeld, om misschien wat gemakkelijker de klankverschillen te ontdekken.