Wat is een capriccio?
capriccio
Een capriccio (in het Frans 'caprice') is een muziekstuk met een grillige vorm en onverwachte wendingen.
Waar komt de capriccio vandaan?
Het Italiaanse woord capriccio ('bokkig') wordt sinds de zestiende eeuw toegepast op muziekstukken met een springerig karakter.
De term werd tijdens de Renaissance vooral gebruikt voor madrigalen: gezongen muziek met wereldlijke teksten en een vrijere vorm dan bij religieuze gezangen. In de achttiende eeuw werden met 'capricci' steeds vaker instrumentale composities aangeduid, vooral voor toetsinstrumenten of, zoals bij Pietro Locatelli, voor viool.
Waar komt de capriccio vandaan?
Het Italiaanse woord capriccio ('bokkig') wordt sinds de zestiende eeuw toegepast op muziekstukken met een springerig karakter.
De term werd tijdens de Renaissance vooral gebruikt voor madrigalen: gezongen muziek met wereldlijke teksten en een vrijere vorm dan bij religieuze gezangen. In de achttiende eeuw werden met 'capricci' steeds vaker instrumentale composities aangeduid, vooral voor toetsinstrumenten of, zoals bij Pietro Locatelli, voor viool.
Hoe klinkt een capriccio?
Behalve door de vrije vorm onderscheiden capriccio's zich door het energieke karakter en (vaak) door de grote melodische sprongen. Een thema wordt zelden uitgewerkt; meestal wordt het snel afgewisseld door nieuw materiaal.
De capriccio's die nu het bekendst zijn werden in de negentiende eeuw gecomponeerd: romantische componisten voelden zich aangetrokken tot grillige, virtuoze uitspattingen (zoals Paganini in zijn 24 Caprices voor viool solo) of een potpourri-achtige rijkdom van thema's (zoals Nikolaj Rimsky-Korsakov in Capriccio Espagnol en Pjotr Iljitsj Tsjaikovsky in Capriccio Italien, beide voor orkest).
Hoe klinkt een capriccio?
Behalve door de vrije vorm onderscheiden capriccio's zich door het energieke karakter en (vaak) door de grote melodische sprongen. Een thema wordt zelden uitgewerkt; meestal wordt het snel afgewisseld door nieuw materiaal.
De capriccio's die nu het bekendst zijn werden in de negentiende eeuw gecomponeerd: romantische componisten voelden zich aangetrokken tot grillige, virtuoze uitspattingen (zoals Paganini in zijn 24 Caprices voor viool solo) of een potpourri-achtige rijkdom van thema's (zoals Nikolaj Rimsky-Korsakov in Capriccio Espagnol en Pjotr Iljitsj Tsjaikovsky in Capriccio Italien, beide voor orkest).