Nog geen account of wachtwoord vergeten? Klik hier
column

Beethovens feestje

door Vrouwkje Tuinman
23 sep. 2020 23 september 2020

Schrijfster en dichteres Vrouwkje Tuinman reflecteert in Preludium maandelijks op haar muziekleven. Deze maand: Beethovens feestje. 

Het zal u niet zijn ontgaan dat het dit jaar Beethovenjaar is. Wat zeker uit uw vizier is gebleven, aangezien het nooit heeft plaatsgevonden, is het feestje dat het Noord Nederlands Orkest voor hem zou geven. Een familieconcert, waarvoor ik de begeleidende tekst mocht schrijven. Er zou ook taart zijn. Kortom, het werd hartstikke leuk.

Niet dat Beethoven er zelf zin in had. In mijn tekst althans niet. Hij zag er het bijzondere niet van in, 250 jaar oud worden. En in drukte had hij al helemaal geen zin.

Het leukste aspect aan het schrijven van familievoorstellingen is dat je alle gewichtigheid die er normaal om klassieke muziek heen hangt los mag laten. Nog leuker vind ik het als het me lukt om het verhaal ook interessant te maken voor de grote mensen in de zaal. Grapjes te verzinnen die voor kinderen iets anders betekenen dan voor hun ouders. Of: de oude mensen iets te leren over de jonge.

Zo wordt ons nu al heel lang ingewreven hoe koppig, mopperig en eigengereid het genie Beethoven zou zijn geweest. Maar dat kun je ook anders zien. Zo liet ik hem vertellen: ‘Ze zeggen vaak over mij dat ik eigenwijs ben. Maar dat is onzin. Ik weet de dingen gewoon allemaal net iets beter. Zeker als het over muziek gaat.’ Zo wilde hij als kleine jongen al improviseren, terwijl zijn leraren vonden dat hij gewoon moest doen wat er stond. Het simpel houden. Maar ja, dat is saai, en saai was Beethoven niet.

En dus hoop ik stiekem dat hij zijn 251ste verjaardag wel mag gaan vieren met groot orkest. Of, nog eigenzinniger, zijn 252ste. Ik bak wel een taart.

Het zal u niet zijn ontgaan dat het dit jaar Beethovenjaar is. Wat zeker uit uw vizier is gebleven, aangezien het nooit heeft plaatsgevonden, is het feestje dat het Noord Nederlands Orkest voor hem zou geven. Een familieconcert, waarvoor ik de begeleidende tekst mocht schrijven. Er zou ook taart zijn. Kortom, het werd hartstikke leuk.

Niet dat Beethoven er zelf zin in had. In mijn tekst althans niet. Hij zag er het bijzondere niet van in, 250 jaar oud worden. En in drukte had hij al helemaal geen zin.

Het leukste aspect aan het schrijven van familievoorstellingen is dat je alle gewichtigheid die er normaal om klassieke muziek heen hangt los mag laten. Nog leuker vind ik het als het me lukt om het verhaal ook interessant te maken voor de grote mensen in de zaal. Grapjes te verzinnen die voor kinderen iets anders betekenen dan voor hun ouders. Of: de oude mensen iets te leren over de jonge.

Zo wordt ons nu al heel lang ingewreven hoe koppig, mopperig en eigengereid het genie Beethoven zou zijn geweest. Maar dat kun je ook anders zien. Zo liet ik hem vertellen: ‘Ze zeggen vaak over mij dat ik eigenwijs ben. Maar dat is onzin. Ik weet de dingen gewoon allemaal net iets beter. Zeker als het over muziek gaat.’ Zo wilde hij als kleine jongen al improviseren, terwijl zijn leraren vonden dat hij gewoon moest doen wat er stond. Het simpel houden. Maar ja, dat is saai, en saai was Beethoven niet.

En dus hoop ik stiekem dat hij zijn 251ste verjaardag wel mag gaan vieren met groot orkest. Of, nog eigenzinniger, zijn 252ste. Ik bak wel een taart.

Vrouwkje Tuinman publiceerde zes dichtbundels en vier romans. Als journalist werkt ze voor onder meer Trouw. Samen met Ingmar Heytze brengt ze Wie is u? uit, over Wim T. Schippers. In september 2019 verscheen haar bundel Lijfrente, waarvoor ze De Grote Poëzieprijs 2020 won.

Vrouwkje Tuinman publiceerde zes dichtbundels en vier romans. Als journalist werkt ze voor onder meer Trouw. Samen met Ingmar Heytze brengt ze Wie is u? uit, over Wim T. Schippers. In september 2019 verscheen haar bundel Lijfrente, waarvoor ze De Grote Poëzieprijs 2020 won.

Dit artikel wordt u gratis aangeboden door Preludium. Meer lezen? Abonneer dan nu.