Nog geen account of wachtwoord vergeten? Klik hier

Concertprogramma

Concertprogramma

Attacca Quartet: Mixtape en Beethoven opus 131

Attacca Quartet: Mixtape en Beethoven opus 131

Kleine Zaal
03 april 2024
20.15 uur

Print dit programma

Attacca Quartet:
Amy Schroeder viool
Domenic Salerni viool
Nathan Schram altviool
Andrew Yee cello

Dit concert maakt deel uit van de serie Strijkkwartetten op woensdag.

PLAYLIST

Caroline Shaw (1982)

Entr’acte (2011)

Paul Wiancko (1983)

Part I: The Thousandth Encounter
uit ‘Benkei’s Standing Death’ (2020)

Radiohead

2 + 2 = 5 (2003; bewerking Nathan Schram)

Caroline Shaw

Second Essay (Echo)
uit ‘Three Essays’ (2016-18)

Maurice Ravel (1875-1937)

Allegro moderato – Très doux
uit ‘Strijkkwartet in F gr.t.’
(1902-03)

Caroline Shaw

Root
uit ‘Evergreen’ (2020)

pauze ± 21.00 uur

Ludwig van Beethoven

Strijkkwartet in cis kl.t., op. 131 (1826)
Adagio ma non troppo e molto
    espressivo
Allegro molto vivace
Allegro moderato – Adagio – Più
    vivace
Andante ma non troppo e molto
    cantabile
Presto
Adagio quasi un poco andante
Allegro

einde ± 22.15 uur

Kleine Zaal 03 april 2024 20.15 uur

Attacca Quartet:
Amy Schroeder viool
Domenic Salerni viool
Nathan Schram altviool
Andrew Yee cello

Dit concert maakt deel uit van de serie Strijkkwartetten op woensdag.

PLAYLIST

Caroline Shaw (1982)

Entr’acte (2011)

Paul Wiancko (1983)

Part I: The Thousandth Encounter
uit ‘Benkei’s Standing Death’ (2020)

Radiohead

2 + 2 = 5 (2003; bewerking Nathan Schram)

Caroline Shaw

Second Essay (Echo)
uit ‘Three Essays’ (2016-18)

Maurice Ravel (1875-1937)

Allegro moderato – Très doux
uit ‘Strijkkwartet in F gr.t.’
(1902-03)

Caroline Shaw

Root
uit ‘Evergreen’ (2020)

pauze ± 21.00 uur

Ludwig van Beethoven

Strijkkwartet in cis kl.t., op. 131 (1826)
Adagio ma non troppo e molto
    espressivo
Allegro molto vivace
Allegro moderato – Adagio – Più
    vivace
Andante ma non troppo e molto
    cantabile
Presto
Adagio quasi un poco andante
Allegro

einde ± 22.15 uur

Toelichting

Toelichting

door Paul Janssen

Het gevierde Amerikaanse Attacca Quartet bestond in 2023 twintig jaar. Toch is het voor het eerst dat het gezelschap Het Concertgebouw aandoet. Ze maken met hun debuut meteen hun naam waar met een bijzonder programma. Een mixtape van verschillende werken vormt de opmaat tot het Strijkkwartet in cis klein, opus 131 van Ludwig van Beethoven.

‘Een droom die werkelijkheid wordt’, zo noemt tweede violist Domenic Salerni het Concertgebouwdebuut. ‘We hebben in de Verenigde Staten een haast mythisch idee van de zalen in Europa. En Het Concertgebouw is een van de beroemdste. Muziek delen met het publiek in zo’n zaal is een onvoorstelbare ervaring.’

Het Attacca Quartet schroomt niet om meteen maar een ‘experimentele’ eerste helft neer te zetten. Een mixtape was in de jaren zeventig en tachtig de naam voor een cassettebandje met een door iemand opgenomen verzameling muziek. Deze cassette met (doorgaans illegale) opnamen vormde een visitekaartje (‘dit is de muziek waar ik van hou’) of werd samengesteld als een klinkende liefdesbrief. Na het cassettetijdperk werd het principe veel toegepast door dj’s en hiphopartiesten bij opnamen die ze zelf uitbrachten.

Beethovens inspiratie

Voor het Attacca Quartet was Beethovens Veertiende strijkkwartet in cis klein de inspiratiebron voor dit programma. ‘Het is geen standaard strijkkwartet’, legt Salerni uit. ‘Het werk bestaat uit zeven delen die naadloos in elkaar overgaan en een heel duidelijke spanningsboog hebben. Daarbinnen combineert Beethoven als een persoonlijk statement verschillende muzikale ideeën. Het werk begint langzaam. Tussendoor komen verschillende muziekstijlen langs, tot volksdansjes en minimalisme avant la lettre aan toe, en klinkt als een citaat het thema uit de Grosse Fuge [de oorspronkelijk finale van het voorgaande strijkkwartet, op. 130 uit 1825, die uiteindelijk als zelfstandig werk is uitgebracht, red.].

‘Dit specifieke kwartet van Beethoven is ons erg dierbaar’

Vervolgens eindigt het kwartet furieus als een soort dans met de duivel. We laten dit werk vooraf gaan door een persoonlijke playlist van ons kwartet, waarin de stukken die we spelen net als bij Beethovens kwartet een duidelijke spanningsboog vormen en ook naadloos in elkaar overgaan. Zo doen we onze naam, Attacca, eer aan [de muziekterm ‘attacca’ betekent ‘zonder onderbreking doorgaan naar het volgend deel’, red.].’

Dat laatste is slechts een bijkomstigheid. Het voornaamste idee was een eigentijdse equivalent van ­Beethovens fameuze strijkkwartet te maken. ‘We willen een eigen gevoel van flow creëren, een spanningsboog die net zo meeslepend is als die in Beethovens kwartet.’

Bier

‘We beginnen onze afspeellijst met een menuet en trio van Caroline Shaw en doorlopen vervolgens werken van Paul Wiancko, rockband Radiohead, opnieuw Shaw en Maurice Ravel. We eindigen met het reflecterende en op de natuur gerichte Root uit Shaws Evergreen, het centrale stuk van een van onze Grammy Award-winnende albums.’

Het gevierde Amerikaanse Attacca Quartet bestond in 2023 twintig jaar. Toch is het voor het eerst dat het gezelschap Het Concertgebouw aandoet. Ze maken met hun debuut meteen hun naam waar met een bijzonder programma. Een mixtape van verschillende werken vormt de opmaat tot het Strijkkwartet in cis klein, opus 131 van Ludwig van Beethoven.

‘Een droom die werkelijkheid wordt’, zo noemt tweede violist Domenic Salerni het Concertgebouwdebuut. ‘We hebben in de Verenigde Staten een haast mythisch idee van de zalen in Europa. En Het Concertgebouw is een van de beroemdste. Muziek delen met het publiek in zo’n zaal is een onvoorstelbare ervaring.’

Het Attacca Quartet schroomt niet om meteen maar een ‘experimentele’ eerste helft neer te zetten. Een mixtape was in de jaren zeventig en tachtig de naam voor een cassettebandje met een door iemand opgenomen verzameling muziek. Deze cassette met (doorgaans illegale) opnamen vormde een visitekaartje (‘dit is de muziek waar ik van hou’) of werd samengesteld als een klinkende liefdesbrief. Na het cassettetijdperk werd het principe veel toegepast door dj’s en hiphopartiesten bij opnamen die ze zelf uitbrachten.

Beethovens inspiratie

Voor het Attacca Quartet was Beethovens Veertiende strijkkwartet in cis klein de inspiratiebron voor dit programma. ‘Het is geen standaard strijkkwartet’, legt Salerni uit. ‘Het werk bestaat uit zeven delen die naadloos in elkaar overgaan en een heel duidelijke spanningsboog hebben. Daarbinnen combineert Beethoven als een persoonlijk statement verschillende muzikale ideeën. Het werk begint langzaam. Tussendoor komen verschillende muziekstijlen langs, tot volksdansjes en minimalisme avant la lettre aan toe, en klinkt als een citaat het thema uit de Grosse Fuge [de oorspronkelijk finale van het voorgaande strijkkwartet, op. 130 uit 1825, die uiteindelijk als zelfstandig werk is uitgebracht, red.].

‘Dit specifieke kwartet van Beethoven is ons erg dierbaar’

Vervolgens eindigt het kwartet furieus als een soort dans met de duivel. We laten dit werk vooraf gaan door een persoonlijke playlist van ons kwartet, waarin de stukken die we spelen net als bij Beethovens kwartet een duidelijke spanningsboog vormen en ook naadloos in elkaar overgaan. Zo doen we onze naam, Attacca, eer aan [de muziekterm ‘attacca’ betekent ‘zonder onderbreking doorgaan naar het volgend deel’, red.].’

Dat laatste is slechts een bijkomstigheid. Het voornaamste idee was een eigentijdse equivalent van ­Beethovens fameuze strijkkwartet te maken. ‘We willen een eigen gevoel van flow creëren, een spanningsboog die net zo meeslepend is als die in Beethovens kwartet.’

Bier

‘We beginnen onze afspeellijst met een menuet en trio van Caroline Shaw en doorlopen vervolgens werken van Paul Wiancko, rockband Radiohead, opnieuw Shaw en Maurice Ravel. We eindigen met het reflecterende en op de natuur gerichte Root uit Shaws Evergreen, het centrale stuk van een van onze Grammy Award-winnende albums.’

  • Caroline shaw

    foto: Kait Moreno

    Caroline shaw

    foto: Kait Moreno

  • Caroline shaw

    foto: Kait Moreno

    Caroline shaw

    foto: Kait Moreno

‘Haar muziek is zo natuurlijk en organisch’, zegt Salerni over het werk van Pulitzer Prize-winnares Shaw. ‘Ze is zelf zowel zangeres als violist en dat merk je aan haar muziek. Die is helder en een mooie combinatie van minimal music en klassiek. Zowel Evergreen, een uitgebreide liefdesbrief aan een boom, als de Three Essays, gebaseerd op het werk van de Amerikaanse schrijfster en essayiste Marilynne Robertson, zijn voor ons geschreven. We hebben het gevoel dat we Caroline artistiek goed kennen. Ze is een soort composer in ­residence voor ons, al voelen we ons vaker haar quartet in residence.’

Voor Salerni is het werken met hedendaagse componisten een ware traktatie. ‘Ik zou graag een keer een biertje willen drinken met Joseph Haydn. Dat kan niet meer, maar dat kan wel met componisten als Shaw en Wiancko. Paul Wiancko is de cellist van het ­Kronos Quartet en is een productieve en unieke Amerikaanse hedendaagse stem.’

God van de kamermuziek

‘Deze hele mixtape is vrij intuïtief ontstaan’, zegt Salerni. ‘We wilden toewerken naar Beethovens opus 131. We hebben alle kwartetten van Beethoven eerder in de Verenigde Staten gespeeld, en dit specifieke kwartet is ons erg dierbaar. Ook in de Verenigde Staten geldt dat je als strijkkwartet pas echt gearriveerd bent als je een Beethoven-­cyclus speelt, al ben ik nog trotser op de complete cyclus met strijkkwartetten van Haydn die we gedaan hebben. Beethoven mag dan de god van de kamermuziek zijn, Papa Haydn is de koning van het strijkkwartet.’ 

‘Haar muziek is zo natuurlijk en organisch’, zegt Salerni over het werk van Pulitzer Prize-winnares Shaw. ‘Ze is zelf zowel zangeres als violist en dat merk je aan haar muziek. Die is helder en een mooie combinatie van minimal music en klassiek. Zowel Evergreen, een uitgebreide liefdesbrief aan een boom, als de Three Essays, gebaseerd op het werk van de Amerikaanse schrijfster en essayiste Marilynne Robertson, zijn voor ons geschreven. We hebben het gevoel dat we Caroline artistiek goed kennen. Ze is een soort composer in ­residence voor ons, al voelen we ons vaker haar quartet in residence.’

Voor Salerni is het werken met hedendaagse componisten een ware traktatie. ‘Ik zou graag een keer een biertje willen drinken met Joseph Haydn. Dat kan niet meer, maar dat kan wel met componisten als Shaw en Wiancko. Paul Wiancko is de cellist van het ­Kronos Quartet en is een productieve en unieke Amerikaanse hedendaagse stem.’

God van de kamermuziek

‘Deze hele mixtape is vrij intuïtief ontstaan’, zegt Salerni. ‘We wilden toewerken naar Beethovens opus 131. We hebben alle kwartetten van Beethoven eerder in de Verenigde Staten gespeeld, en dit specifieke kwartet is ons erg dierbaar. Ook in de Verenigde Staten geldt dat je als strijkkwartet pas echt gearriveerd bent als je een Beethoven-­cyclus speelt, al ben ik nog trotser op de complete cyclus met strijkkwartetten van Haydn die we gedaan hebben. Beethoven mag dan de god van de kamermuziek zijn, Papa Haydn is de koning van het strijkkwartet.’ 

door Paul Janssen

Toelichting

door Paul Janssen

Het gevierde Amerikaanse Attacca Quartet bestond in 2023 twintig jaar. Toch is het voor het eerst dat het gezelschap Het Concertgebouw aandoet. Ze maken met hun debuut meteen hun naam waar met een bijzonder programma. Een mixtape van verschillende werken vormt de opmaat tot het Strijkkwartet in cis klein, opus 131 van Ludwig van Beethoven.

‘Een droom die werkelijkheid wordt’, zo noemt tweede violist Domenic Salerni het Concertgebouwdebuut. ‘We hebben in de Verenigde Staten een haast mythisch idee van de zalen in Europa. En Het Concertgebouw is een van de beroemdste. Muziek delen met het publiek in zo’n zaal is een onvoorstelbare ervaring.’

Het Attacca Quartet schroomt niet om meteen maar een ‘experimentele’ eerste helft neer te zetten. Een mixtape was in de jaren zeventig en tachtig de naam voor een cassettebandje met een door iemand opgenomen verzameling muziek. Deze cassette met (doorgaans illegale) opnamen vormde een visitekaartje (‘dit is de muziek waar ik van hou’) of werd samengesteld als een klinkende liefdesbrief. Na het cassettetijdperk werd het principe veel toegepast door dj’s en hiphopartiesten bij opnamen die ze zelf uitbrachten.

Beethovens inspiratie

Voor het Attacca Quartet was Beethovens Veertiende strijkkwartet in cis klein de inspiratiebron voor dit programma. ‘Het is geen standaard strijkkwartet’, legt Salerni uit. ‘Het werk bestaat uit zeven delen die naadloos in elkaar overgaan en een heel duidelijke spanningsboog hebben. Daarbinnen combineert Beethoven als een persoonlijk statement verschillende muzikale ideeën. Het werk begint langzaam. Tussendoor komen verschillende muziekstijlen langs, tot volksdansjes en minimalisme avant la lettre aan toe, en klinkt als een citaat het thema uit de Grosse Fuge [de oorspronkelijk finale van het voorgaande strijkkwartet, op. 130 uit 1825, die uiteindelijk als zelfstandig werk is uitgebracht, red.].

‘Dit specifieke kwartet van Beethoven is ons erg dierbaar’

Vervolgens eindigt het kwartet furieus als een soort dans met de duivel. We laten dit werk vooraf gaan door een persoonlijke playlist van ons kwartet, waarin de stukken die we spelen net als bij Beethovens kwartet een duidelijke spanningsboog vormen en ook naadloos in elkaar overgaan. Zo doen we onze naam, Attacca, eer aan [de muziekterm ‘attacca’ betekent ‘zonder onderbreking doorgaan naar het volgend deel’, red.].’

Dat laatste is slechts een bijkomstigheid. Het voornaamste idee was een eigentijdse equivalent van ­Beethovens fameuze strijkkwartet te maken. ‘We willen een eigen gevoel van flow creëren, een spanningsboog die net zo meeslepend is als die in Beethovens kwartet.’

Bier

‘We beginnen onze afspeellijst met een menuet en trio van Caroline Shaw en doorlopen vervolgens werken van Paul Wiancko, rockband Radiohead, opnieuw Shaw en Maurice Ravel. We eindigen met het reflecterende en op de natuur gerichte Root uit Shaws Evergreen, het centrale stuk van een van onze Grammy Award-winnende albums.’

Het gevierde Amerikaanse Attacca Quartet bestond in 2023 twintig jaar. Toch is het voor het eerst dat het gezelschap Het Concertgebouw aandoet. Ze maken met hun debuut meteen hun naam waar met een bijzonder programma. Een mixtape van verschillende werken vormt de opmaat tot het Strijkkwartet in cis klein, opus 131 van Ludwig van Beethoven.

‘Een droom die werkelijkheid wordt’, zo noemt tweede violist Domenic Salerni het Concertgebouwdebuut. ‘We hebben in de Verenigde Staten een haast mythisch idee van de zalen in Europa. En Het Concertgebouw is een van de beroemdste. Muziek delen met het publiek in zo’n zaal is een onvoorstelbare ervaring.’

Het Attacca Quartet schroomt niet om meteen maar een ‘experimentele’ eerste helft neer te zetten. Een mixtape was in de jaren zeventig en tachtig de naam voor een cassettebandje met een door iemand opgenomen verzameling muziek. Deze cassette met (doorgaans illegale) opnamen vormde een visitekaartje (‘dit is de muziek waar ik van hou’) of werd samengesteld als een klinkende liefdesbrief. Na het cassettetijdperk werd het principe veel toegepast door dj’s en hiphopartiesten bij opnamen die ze zelf uitbrachten.

Beethovens inspiratie

Voor het Attacca Quartet was Beethovens Veertiende strijkkwartet in cis klein de inspiratiebron voor dit programma. ‘Het is geen standaard strijkkwartet’, legt Salerni uit. ‘Het werk bestaat uit zeven delen die naadloos in elkaar overgaan en een heel duidelijke spanningsboog hebben. Daarbinnen combineert Beethoven als een persoonlijk statement verschillende muzikale ideeën. Het werk begint langzaam. Tussendoor komen verschillende muziekstijlen langs, tot volksdansjes en minimalisme avant la lettre aan toe, en klinkt als een citaat het thema uit de Grosse Fuge [de oorspronkelijk finale van het voorgaande strijkkwartet, op. 130 uit 1825, die uiteindelijk als zelfstandig werk is uitgebracht, red.].

‘Dit specifieke kwartet van Beethoven is ons erg dierbaar’

Vervolgens eindigt het kwartet furieus als een soort dans met de duivel. We laten dit werk vooraf gaan door een persoonlijke playlist van ons kwartet, waarin de stukken die we spelen net als bij Beethovens kwartet een duidelijke spanningsboog vormen en ook naadloos in elkaar overgaan. Zo doen we onze naam, Attacca, eer aan [de muziekterm ‘attacca’ betekent ‘zonder onderbreking doorgaan naar het volgend deel’, red.].’

Dat laatste is slechts een bijkomstigheid. Het voornaamste idee was een eigentijdse equivalent van ­Beethovens fameuze strijkkwartet te maken. ‘We willen een eigen gevoel van flow creëren, een spanningsboog die net zo meeslepend is als die in Beethovens kwartet.’

Bier

‘We beginnen onze afspeellijst met een menuet en trio van Caroline Shaw en doorlopen vervolgens werken van Paul Wiancko, rockband Radiohead, opnieuw Shaw en Maurice Ravel. We eindigen met het reflecterende en op de natuur gerichte Root uit Shaws Evergreen, het centrale stuk van een van onze Grammy Award-winnende albums.’

  • Caroline shaw

    foto: Kait Moreno

    Caroline shaw

    foto: Kait Moreno

  • Caroline shaw

    foto: Kait Moreno

    Caroline shaw

    foto: Kait Moreno

‘Haar muziek is zo natuurlijk en organisch’, zegt Salerni over het werk van Pulitzer Prize-winnares Shaw. ‘Ze is zelf zowel zangeres als violist en dat merk je aan haar muziek. Die is helder en een mooie combinatie van minimal music en klassiek. Zowel Evergreen, een uitgebreide liefdesbrief aan een boom, als de Three Essays, gebaseerd op het werk van de Amerikaanse schrijfster en essayiste Marilynne Robertson, zijn voor ons geschreven. We hebben het gevoel dat we Caroline artistiek goed kennen. Ze is een soort composer in ­residence voor ons, al voelen we ons vaker haar quartet in residence.’

Voor Salerni is het werken met hedendaagse componisten een ware traktatie. ‘Ik zou graag een keer een biertje willen drinken met Joseph Haydn. Dat kan niet meer, maar dat kan wel met componisten als Shaw en Wiancko. Paul Wiancko is de cellist van het ­Kronos Quartet en is een productieve en unieke Amerikaanse hedendaagse stem.’

God van de kamermuziek

‘Deze hele mixtape is vrij intuïtief ontstaan’, zegt Salerni. ‘We wilden toewerken naar Beethovens opus 131. We hebben alle kwartetten van Beethoven eerder in de Verenigde Staten gespeeld, en dit specifieke kwartet is ons erg dierbaar. Ook in de Verenigde Staten geldt dat je als strijkkwartet pas echt gearriveerd bent als je een Beethoven-­cyclus speelt, al ben ik nog trotser op de complete cyclus met strijkkwartetten van Haydn die we gedaan hebben. Beethoven mag dan de god van de kamermuziek zijn, Papa Haydn is de koning van het strijkkwartet.’ 

‘Haar muziek is zo natuurlijk en organisch’, zegt Salerni over het werk van Pulitzer Prize-winnares Shaw. ‘Ze is zelf zowel zangeres als violist en dat merk je aan haar muziek. Die is helder en een mooie combinatie van minimal music en klassiek. Zowel Evergreen, een uitgebreide liefdesbrief aan een boom, als de Three Essays, gebaseerd op het werk van de Amerikaanse schrijfster en essayiste Marilynne Robertson, zijn voor ons geschreven. We hebben het gevoel dat we Caroline artistiek goed kennen. Ze is een soort composer in ­residence voor ons, al voelen we ons vaker haar quartet in residence.’

Voor Salerni is het werken met hedendaagse componisten een ware traktatie. ‘Ik zou graag een keer een biertje willen drinken met Joseph Haydn. Dat kan niet meer, maar dat kan wel met componisten als Shaw en Wiancko. Paul Wiancko is de cellist van het ­Kronos Quartet en is een productieve en unieke Amerikaanse hedendaagse stem.’

God van de kamermuziek

‘Deze hele mixtape is vrij intuïtief ontstaan’, zegt Salerni. ‘We wilden toewerken naar Beethovens opus 131. We hebben alle kwartetten van Beethoven eerder in de Verenigde Staten gespeeld, en dit specifieke kwartet is ons erg dierbaar. Ook in de Verenigde Staten geldt dat je als strijkkwartet pas echt gearriveerd bent als je een Beethoven-­cyclus speelt, al ben ik nog trotser op de complete cyclus met strijkkwartetten van Haydn die we gedaan hebben. Beethoven mag dan de god van de kamermuziek zijn, Papa Haydn is de koning van het strijkkwartet.’ 

door Paul Janssen

Biografie

Attacca Quartet, Kwartet

Het Amerikaanse Attacca Quartet speelt evengoed repertoire uit de achttiende eeuw als gamemuziek, en werkt graag samen met componisten van nu. Zo bracht het in 2019 het album Orange uit, met kwartetwerken van Caroline Shaw; de opname kreeg een Grammy in de categorie ‘Best Chamber Music/Small Ensemble Performance’.

In 2023 won het ensemble voor Evergreen dezelfde award in dezelfde categorie. In 2021 verschenen ook nog Real Life (met gastmusici als Tokimonsta, Daedalus en Anne Müller) en Of All Joys (Glass, Pärt en renaissancemuziek)

Het Attacca ­Quartet trad op in het Lincoln Center (White Light Festival) in New York, in The Phillips Collection in Washington, in de kamermuziekseries van Detroit en Austin, op het Ojai Festival en op het Big Ears Festival. Buiten de Verenigde Staten was het te beluisteren in Kings Place in Londen, in Bilbao, Praag en Oslo, in het Konserthuset Göteborg, op MITO Settembre­Musica, de Thüringer Bachwochen en de Strijkkwartet Biënnale Amsterdam, en in Brazilië, Chili, Panama en Bogotá.

De leden van het Attacca Quartet kennen elkaar van hun studie aan de Juilliard School in New York, en de groep debuteerde in 2003 in Carnegie Hall. Prijzen wonnen ze op de internationale concoursen van Osaka en Melbourne en op de Coleman Chamber Ensemble Competition.

Naast hun podiumcarrière spannen de musici zich in voor ­educatie- en outreachprojecten; daarvoor werkten ze samen met onder meer het Lincoln Center Institute, de University of Texas, het Boston University Tanglewood Institute en hun eigen alma mater. In Het Concertgebouw maakt het Attacca Quartet zijn debuut.