Wie is Antoine Lederlin?
Antoine Lederlin
cello
De Fransman Antoine Lederlin doorliep zijn studietijd aan het Conservatoire National Supérieur de Musique in Parijs, waar hij leerling was van Roland Pidoux. Daarnaast volgde hij lessen bij de cellisten János Starker en Anner Bijlsma, componist Henri Dutilleux en violist Isaac Stern.
Op zijn twintigste werd hij solocellist van het Orchestre Philharmonique de Radio France en eerste cellist van zowel het Orchestre Philharmonique de Monaco als Lorin Maazels Orchestra Filarmonica Arturo Toscanini. Momenteel is hij aanvoerder van de cellogroep van het Sinfonieorchester Basel.
Antoine Lederlin
foto: Marco Borggreve
In de loop der jaren was Antoine Lederlin als solist te gast bij verschillende orkesten, en met het Orchestre d’Auvergne onder leiding van Armin Jordan nam hij het Celloconcert van Schoeck op. Als fervent kamermusicus deelde hij het podium met collega’s als Leon Fleisher, Martha Argerich en Miriam Fried, en met pianist Jonathan Biss en violiste Midori vormt de cellist een pianotrio.
Sinds 2006 maakt Antoine Lederlin deel uit van het Belcea Quartet, dat talrijke cd’s opnam en wereldwijd optreedt op de belangrijke podia. Zo verzorgt het volgende maand in de Kleine Zaal samen met het Quatuor Ébène een octetprogramma.
Antoine Lederlin heeft een instrument in bruikleen van Matteo Goffriller, gebouwd in 1722.
In de loop der jaren was Antoine Lederlin als solist te gast bij verschillende orkesten, en met het Orchestre d’Auvergne onder leiding van Armin Jordan nam hij het Celloconcert van Schoeck op. Als fervent kamermusicus deelde hij het podium met collega’s als Leon Fleisher, Martha Argerich en Miriam Fried, en met pianist Jonathan Biss en violiste Midori vormt de cellist een pianotrio.
Sinds 2006 maakt Antoine Lederlin deel uit van het Belcea Quartet, dat talrijke cd’s opnam en wereldwijd optreedt op de belangrijke podia. Zo verzorgt het volgende maand in de Kleine Zaal samen met het Quatuor Ébène een octetprogramma.
Antoine Lederlin heeft een instrument in bruikleen van Matteo Goffriller, gebouwd in 1722.
Bijgewerkt op donderdag 14 maart 2024