‘Alles waar ik mijn hand op kan leggen, probeer ik uit.’

‘Sinds drie jaar hebben mijn vrouw en ik een abonnement op de gitaarserie. Ik probeer zelf elke dag een uur gitaar te spelen, maakt niet uit of het ’s avonds laat is of ’s nachts. Ik ben nu 65, dus mijn vingers worden wel wat strammer, maar het spelen houdt ze een beetje in leven. Mijn vrouw hoort mij dus elke dag, maar dankzij de concerten kan ze ook ervaren hoe het móói kan, haha. Ik speel klassiek, al sinds mijn tiende of twaalfde, van allerlei verschillende componisten. Bach, Ponce, Spaanse muziek uit de negentiende eeuw, maar ook Italiaanse en Russische componisten. Alles waar ik mijn hand op kan leggen, probeer ik uit. Dat verklaart denk ik waarom ik nooit de technische top heb bereikt: ik wil altijd zo snel mogelijk leren wat voor soort muziek het is. Ik speel eerder uit nieuwsgierigheid dan dat ik echt een stuk uit mijn hoofd wil leren. 

Als ik tijdens een concert iets herken wat ik zelf ook speel, dan gaan mijn oren op een andere manier luisteren. En ik kijk welke vingerzettingen de musicus gebruikt. Je kunt dezelfde noot vaak op verschillende snaren spelen, met steeds een andere klank. Met de juiste vingerzettingen klinkt het veel mooier.

Tijdens mijn laatste bezoek aan Het Concertgebouw zag ik Grisha Goryachev met een flamencoprogramma. Dat was heel speciaal – hij speelde echt uit het hart. Hij schijnt alles vroeger als kind op gehoor geleerd te hebben van radiotapes. Goryachev wordt hooggewaardeerd in Spanje, heeft met grote namen samengespeeld. Het is bijzonder dat je het daar als noorderling [de gitarist werd geboren in Sint-Petersburg en vestigde zich in de Verenigde Staten, red.] zo ver schopt. Hij heeft echt de virtuositeit en snelheid om met vijf vingers uit een gitaar te halen wat je op een piano met tien vingers doet. Uit een gitaar kun je in vergelijking met de piano sowieso veel verschillende klanken halen. 

Ik vind het raar dat de gitaar zo onderschat is in de klassieke muziek. Zonder gitaar had je alle moderne popmuziek niet gehad, was de jazz veel armer geweest. Tegenwoordig wordt er wel meer gecomponeerd voor gitaar. En de Kleine Zaal zit bij deze serie altijd vol.’