Wat is een air?
air
Een air is een kort stukje ‘liedachtige’ muziek (vocaal of instrumentaal)
Wat is een air?
Een air (of ayre) is een kort stukje vocale of instrumentale muziek, vaak maar enkele minuten lang, met een ‘liedachtig’ karakter. De naam stamt af van het Latijnse ‘aer’, dat net als het Engelse en Franse air ‘lucht’ betekent.
In de geschiedenis is ‘air’ op meerdere manieren gebruikt, maar onder de streep wordt meestal een stukje relatief lichte maar esthetisch hoogwaardige muziek bedoeld. Vertaald naar deze tijd zou je het (in letterlijke zin) in veel gevallen kunnen verstaan als ‘melodie’ of ‘wijsje’.
In een suite is een air meestal bedoeld als contraststuk op de meer dansbare delen. Een van de bekendste voorbeelden hiervan is ongetwijfeld de air uit de Derde Suite in D, BWV. 1068 van Johann Sebastian Bach.
De ‘aria’ is een vocaal neefje van de ‘air’.
Waar dook de ‘air’ op?
De air dook op meerdere plekken op. In het vroeg zestiende-eeuwse Italië was de term ‘aria’ al in zwang voor simpele strofische poëzie. Met het vorderen van de eeuw, ontstonden zowel in Engeland als in Frankrijk gelijkaardige instrumentale liederen voor luit.
In Engeland nam het genre een vlucht met de First Booke of Songes or Ayres van John Dowland in 1597. Vele componisten, publicaties, kleine ontwikkelingen en stijlvariaties volgden, mede beïnvloed door de Franse vocale ‘air de cours’.
In Frankrijk werd de air in de zeventiende eeuw een belangrijk onderdeel van de indertijd populaire balletopera’s. Daar ontstonden meerdere soorten airs: de gezongen air à chanter, de dansbare air de mouvement en de instrumentale air (à jouer), die nog eeuwen populair bleven.
Wat is een air?
Een air (of ayre) is een kort stukje vocale of instrumentale muziek, vaak maar enkele minuten lang, met een ‘liedachtig’ karakter. De naam stamt af van het Latijnse ‘aer’, dat net als het Engelse en Franse air ‘lucht’ betekent.
In de geschiedenis is ‘air’ op meerdere manieren gebruikt, maar onder de streep wordt meestal een stukje relatief lichte maar esthetisch hoogwaardige muziek bedoeld. Vertaald naar deze tijd zou je het (in letterlijke zin) in veel gevallen kunnen verstaan als ‘melodie’ of ‘wijsje’.
In een suite is een air meestal bedoeld als contraststuk op de meer dansbare delen. Een van de bekendste voorbeelden hiervan is ongetwijfeld de air uit de Derde Suite in D, BWV. 1068 van Johann Sebastian Bach.
De ‘aria’ is een vocaal neefje van de ‘air’.
Waar dook de ‘air’ op?
De air dook op meerdere plekken op. In het vroeg zestiende-eeuwse Italië was de term ‘aria’ al in zwang voor simpele strofische poëzie. Met het vorderen van de eeuw, ontstonden zowel in Engeland als in Frankrijk gelijkaardige instrumentale liederen voor luit.
In Engeland nam het genre een vlucht met de First Booke of Songes or Ayres van John Dowland in 1597. Vele componisten, publicaties, kleine ontwikkelingen en stijlvariaties volgden, mede beïnvloed door de Franse vocale ‘air de cours’.
In Frankrijk werd de air in de zeventiende eeuw een belangrijk onderdeel van de indertijd populaire balletopera’s. Daar ontstonden meerdere soorten airs: de gezongen air à chanter, de dansbare air de mouvement en de instrumentale air (à jouer), die nog eeuwen populair bleven.