Wat is a tempo?
a tempo
A tempo is een aanwijzing in een partituur om terug te keren naar het oorspronkelijke tempo.
Wat is ‘a tempo’?
Met de partituuraanwijzing ‘a tempo’ (uit het Italiaans te vertalen als ‘naar het tempo’) geeft een componist aan het hoofdtempo van het muziekstuk weer op te pakken. Als een componist het tempo van een compositie bijvoorbeeld heeft bepaald als ‘allegro’ (vrolijk, snel) en voor een bepaalde passage ‘accelerando’ (geleidelijk versnellen) voorschrijft, geeft hij/zij met ‘a tempo’ aan de daaropvolgende passage weer allegro te spelen.
Wat is ‘a tempo’?
Met de partituuraanwijzing ‘a tempo’ (uit het Italiaans te vertalen als ‘naar het tempo’) geeft een componist aan het hoofdtempo van het muziekstuk weer op te pakken. Als een componist het tempo van een compositie bijvoorbeeld heeft bepaald als ‘allegro’ (vrolijk, snel) en voor een bepaalde passage ‘accelerando’ (geleidelijk versnellen) voorschrijft, geeft hij/zij met ‘a tempo’ aan de daaropvolgende passage weer allegro te spelen.
Wat is het verschil tussen ‘a tempo’ en ‘tempo primo’?
‘A tempo’ volgt gewoonlijk na een aanwijzing waardoor het oorspronkelijke tempo tijdelijk werd verlaten, zoals het zojuist genoemde accelerando, rallentando (geleidelijk vertragen) of ritenuto (meteen langzamer). ‘Tempo primo’ (Italiaans voor ‘het eerste tempo’) wordt er genoteerd als het tempo niet voor een paar maten is veranderd, maar voor een flinke passage.
Stel, een compositie begint met vijftig maten ‘allegro’, gevolgd door 24 maten ‘meno mosso’ (minder levendig). Aan het eind van dit ‘meno mosso’-gedeelte zorgt de aanduiding ‘tempo primo’ ervoor dat de eropvolgende passage in het hoofdtempo ‘allegro’ wordt uitgevoerd.
Wat is het verschil tussen ‘a tempo’ en ‘tempo primo’?
‘A tempo’ volgt gewoonlijk na een aanwijzing waardoor het oorspronkelijke tempo tijdelijk werd verlaten, zoals het zojuist genoemde accelerando, rallentando (geleidelijk vertragen) of ritenuto (meteen langzamer). ‘Tempo primo’ (Italiaans voor ‘het eerste tempo’) wordt er genoteerd als het tempo niet voor een paar maten is veranderd, maar voor een flinke passage.
Stel, een compositie begint met vijftig maten ‘allegro’, gevolgd door 24 maten ‘meno mosso’ (minder levendig). Aan het eind van dit ‘meno mosso’-gedeelte zorgt de aanduiding ‘tempo primo’ ervoor dat de eropvolgende passage in het hoofdtempo ‘allegro’ wordt uitgevoerd.