Wat klinkt er in de huiskamer van Servaas van Asseldonk?

Hoe zit je er op dit moment bij?
‘Pauzerend achter mijn bureau. Ik werk standaard thuis en heb daar bijna altijd muziek bij aan, ­behalve als ik beroepsmatig in teksten moet duiken. Ik omzeil de jingle­terreur op Radio 4, dan liever BBC Radio 3.’

Waar luister je nu graag naar?
‘Madrigalen: Monteverdi, Marenzio, Gesualdo, Strozzi... dat is als slenteren door steegjes van maat Fiat 500 (niet de remake!), die tot zeer recent alleen nog maar in je dromen te betreden waren.’

Kijk je ook naar streams of tv-uitzendingen van Gebouw en/of Orkest?
‘Heel eerlijk gezegd ben ik altijd wat aan het doen als ik luister, a houseman’s work is never done, haha, dus ‘kijken’ doe ik zelden, behalve dan op het hoogtepunt van de coronacrisis, toen de meest ontroerend mooie dingen uit huiskamers en parkjes gelanceerd werden om de moed erin te houden.’

Wat miste je het meest toen er geen live-concerten waren?
‘De onbevangenheid van ‘gewoon’ gaan, liefst naar de mooiste ‘kleine zalen’ die er zijn, Amsterdam en Haarlem.’

Wat zou je graag in Het Concertgebouw willen horen nu het weer kan?
‘Introduction et Allegro van Ravel. Mijn allereerste luisterervaring in de Kleine Zaal, lang geleden.’

Welke muziek zou iedereen volgens jou eens moeten horen?
‘Ik verstijf altijd totaal bij dit soort vragen. De wereld van wat hartverscheurend, zinnenprikkelend, tranentrekkend of dolfeestelijk klinkt is zó groot. Dus ik ga niet zeggen dat je van Christian Tetz­laff het derde deel van Schumanns Tweede vioolsonate moet beluisteren en hoe hij daar zijden draden spint over de hemelsmooie pianobegeleiding. Dat is voor mezelf.

Voor nu tip ik pianist Alexandre Tharaud, en dan niet de juweeltjes als Couperins Les barricades mysterieuses, of L’aimable van Royer, maar Tharauds uitstapje naar chansonnière Barbara, en wel Septembre, gezongen door Camélia Jordana. Hoe ze de modulaties doorglijdt, poeffff... Oké, nog eentje, La Venexiana met Monteverdi’s Si dolc’è il tormento. En dan ben ik benieuwd of je al luisterend de naam van De Verlosser niet minstens drie keer verzucht. Alle andere versies zijn schooltoneel.’