Prijswinnend blokfluitiste Lucie Horsch: ‘Opeens weer adrenaline’

Kijk de livestream van het concert met Lucie Horsch terug

‘Goed!’, zegt ze op de vraag hoe ze zich voelt, twee dagen na het krijgen van de Nederlandse Muziekprijs. Het komt duidelijk uit de grond van haar hart.

‘Het was een heel bijzondere dag maar ook een gekke. Na drie, vier maanden rust en stilte door de coronacrisis was daar opeens weer de adrenaline, de aandacht, de media. Mijn oude leven terug! Fijn om weer muziek te kunnen maken, in de belangstelling te staan. Nee, de hoogste muziekprijs van Nederland krijgen betekent voor mij geen druk, het is echt alleen maar leuk.’

‘Ik werd gek van het al die maanden spelen in mijn kamer thuis.’

Ze ondervond ook meteen wat er allemaal was veranderd: de anderhalve meter afstand tussen de musici van het Orkest van de Achttiende Eeuw met wie ze soleerde, hoe dat de klankbalans veranderde waarbij ze het geluid van haar blokfluiten moest aanpassen, en het vreemde van maar hooguit dertig mensen in de zaal. ‘Dat was wel even wennen. Maar ik had weer zaalakoestiek. Ik werd gek van het al die maanden spelen in mijn kamer thuis.’

Lucie Horsch ontdekte al heel jong hoe graag ze op het podium staat. ‘Daar kan ik me het beste uitdrukken. Muziek maken is voor mij een soort taal geworden waarin ik alles van mezelf kwijt kan. Dat is het heerlijke van dit beroep.’

Samen naar de repetitie fietsen

Voorlopig kan ze nog even door blijven spelen, want vrijdag 12 juni staat ze in Het Concertgebouw in een livestreamconcert met het Concertgebouworkest. Dat laatste maakt het ‘extra leuk’, zegt ze. ‘Mijn vader Gregor is solocellist bij het orkest en heeft het zo weten te regelen dat hij meespeelt. Dus vanmiddag fietsten we samen naar de repetitie.’

Hoe vertrouwd ook, Het Concertgebouw voelde anders: ‘Het was zó stil in de gangen en ik had in mijn eentje de hele de Julianafoyer tot mijn beschikking om me om te kleden en in te spelen.’

Het wordt een barokconcert. Op het programma staat muziek van Vivaldi, Bach en Händel en oudemuziekpionier Ton Koopman dirigeert. Het is voor Lucie de eerste keer dat ze met hem samenwerkte, maar de repetities gingen meteen al goed, vertelt ze.

‘Mijn aandeel in het concert is bescheiden. Ik speel het Concert voor blokfluit en orkest in C groot van Vivaldi (RVV 443, red.). Meestal wordt dat concert op de sopranino gespeeld, maar omdat in de partituur staat dat het eigenlijk een kwart lager dan genoteerd moet worden uitgevoerd speel ik het op een sopraanblokfluit, die klinkt mooier, vooral in het langzame Siciliano’.

Nog even, dan zien we Lucie Horsch misschien wel optreden met een eigen ensemble. Het is een van haar dromen die dankzij het tweejarig ontwikkelingstraject dat bij de Nederlandse Muziekprijs hoort, werkelijkheid kan worden. ‘Het moedigde me aan om ideeën waar ik al langer mee rondliep uit te proberen. Daardoor kon ik naar dirigent en (blok)fluitist Giovanni Antonini en zijn ensemble Il Giardino Armonico in Milaan. Dan komt zo’n vaag plan dichterbij, maakt het tastbaar.’

Zo zijn er ook nog dromen over een eigen festival, componisten vinden om goede blokfluitmuziek te schrijven (‘dat gaat zeker gebeuren!’) en een andere al lang gekoesterde wens:

‘Als mijn vrienden die normaal nooit naar klassieke muziek luisteren naar mijn concerten gaan, zijn ze helemaal verrast hoe mooi en leuk ze het vinden. Daarom wil ik jonge mensen, kinderen op scholen, in aanraking brengen met klassieke muziek. Als je de maatschappij wilt veranderen moet je daar beginnen. Klassieke muziek moet gewoon bij het leven horen zodat je later bewust kunt kiezen van welke muzieksoort je het meeste houdt.’

Livestream Concertgebouworkest met Lucie Horsch:
Op vrijdag 12 juni streamt het Concertgebouworkest het concert met Lucie Horsch onder leiding van Ton Koopman. via concertgebouworkest.nl, YouTube en Facebook:

• Om 20.05 uur interviewt Dominic Seldis blokfluitiste Lucie Horsch en haar vader, solocellist Gregor Horsch.
• Om 20.15 uur, live-concert vanuit Het Concertgebouw:
  G.F. Händel - Music for the Royal Fireworks;
  A. Vivaldi – Concert voor blokfluit en orkest in C groot, RV 433;
  J.S. Bach – Derde orkestsuite in D groot, BWV 1068.