Klavecinist/dirigent Trevor Pinnock: ‘Ik laat iets graag een tijdje sudderen in mijn oven’

‘Tegenwoordig speel ik veel minder klavecimbel dan vroeger omdat ik het te druk heb met dirigeren, al streef ik er wel naar om iedere ochtend een uurtje te spelen, doorgaans niet iets heel ingewikkelds. Ik vind het belangrijk dat je als dirigent weet wat het betekent om een instrument te bespelen, je voelt dan meer aansluiting met de musici.

Ik ben nog best fit, maar heb helaas artritis in mijn beide duimen waardoor bepaalde virtuoze partituren mij meer moeite kosten. Dat is soms best even slikken, maar het is niet anders, ik heb het maar te accepteren.

Na mijn uurtje op het klavecimbel stort ik mij op orkestpartituren. Vaak van projecten die naderen, maar veelal ook werken die veel later in mijn agenda staan. Ik houd ervan om een stuk te laten bezinken, er opnieuw mijn gedachten over laten te gaan, en laat iets graag een tijdje sudderen in mijn oven. Zo zat ik hartje zomer boven de partituur van Bachs Johannes-Passion, die ik in maart ga uitvoeren met het Concertgebouworkest.

Naast studeren, tournees en concerten, plan ik bewust sociale dagen in. Op die dagen spreek ik vrienden, bezoek ik musea of speel ik met mijn kleinkinderen. Ik woon in Hampstead en bij mooi weer loop ik graag naar het uitzichtpunt op Parliament Hill waar ik een prachtig uitzicht heb over Londen.

Ik verheug me op ons trio-concert deze maand in Het Concertgebouw. Emmanuel, Jonathan en ik spelen zo’n vijftien jaar samen en zijn onderhand zo op elkaar ingespeeld dat het vanzelf gaat. Ik verbaas mij erover hoe anders we op oude opnamen speelden. Zo nemen we de tempo’s nu veel vrijer en streven we minder naar perfectie. Dat is denk ik ook het voordeel van ouder worden: het hoeft allemaal niet zo serieus, het is vooral het speelplezier dat telt.’