Nog geen account of wachtwoord vergeten? Klik hier
de koffer van

De koffer van soloaltist Michael Gieler

door Liesbeth Houtman en Eduardus Lee
22 apr. 2021 22 april 2021

Overal gaat ‘ie mee naartoe: de instrumentkoffer. Maar wat zit er allemaal in? Deze maand: wat draagt Michael Gieler, Concertgebouworkest-soloaltist, zoal met zich mee?

  • De koffer van Michael Gieler

    foto: Eduardus Lee

    De koffer van Michael Gieler

    foto: Eduardus Lee

  • Close-up van het briefje van maestro Bernard Haitink

    foto: Eduardus Lee

    Close-up van het briefje van maestro Bernard Haitink

    foto: Eduardus Lee

  • Michael Gieler

    foto: Peter Tollenaar

    Michael Gieler

    foto: Peter Tollenaar

  • De koffer van Michael Gieler

    foto: Eduardus Lee

    De koffer van Michael Gieler

    foto: Eduardus Lee

  • Close-up van het briefje van maestro Bernard Haitink

    foto: Eduardus Lee

    Close-up van het briefje van maestro Bernard Haitink

    foto: Eduardus Lee

  • Michael Gieler

    foto: Peter Tollenaar

    Michael Gieler

    foto: Peter Tollenaar

(Klik op de afbeelding voor een groter formaat)

Altviool

Ik speel op een Carlo Antonio Testore uit 1745. Een typisch Italiaanse altviool met een supermooie, fluwelen klank. Hij is van een ­familie die hem aan het orkest ter beschikking heeft gesteld.

Fotoalbum

Op de rechterfoto staat Marijn, mijn huidige vrouw, samen met mijn dochter Victoria uit mijn eerste huwelijk. Links zie je Joeri en Rikkie, de zonen van Marijn en mij. Verder heb ik nog een zoon met mijn eerste vrouw.

Kattebelletje

Bernard Haitink heeft een speciale plek in mijn hart. Hij stuurde mij ooit dit briefje. De allereerste keer dat ik in een professioneel orkest speelde was in 1988. ­Haitink dirigeerde de Wiener Philharmoniker.

Regelwerk

Naast mijn werk in het orkest organiseer ik concerten in Nederland en daarbuiten, bijvoorbeeld op de Canarische Eilanden. Veel regelwerk dus. Ik woon zo ongeveer in mijn computer.

Dirigeren

Zo af en toe dirigeer ik ook. Ik heb nu Purcells Dido and Aeneas onderhanden. Een geweldig stuk. Ben ik een momentje vrij, dan pak ik de partituur erbij om te studeren.

Oculair

Thuis heb ik drie telescopen. Als het weer het toelaat, fotografeer ik de maan of andere objecten aan de hemel. Een uitdagende hobby: elke keer probeer ik mezelf te overtreffen.

(Klik op de afbeelding voor een groter formaat)

Altviool

Ik speel op een Carlo Antonio Testore uit 1745. Een typisch Italiaanse altviool met een supermooie, fluwelen klank. Hij is van een ­familie die hem aan het orkest ter beschikking heeft gesteld.

Fotoalbum

Op de rechterfoto staat Marijn, mijn huidige vrouw, samen met mijn dochter Victoria uit mijn eerste huwelijk. Links zie je Joeri en Rikkie, de zonen van Marijn en mij. Verder heb ik nog een zoon met mijn eerste vrouw.

Kattebelletje

Bernard Haitink heeft een speciale plek in mijn hart. Hij stuurde mij ooit dit briefje. De allereerste keer dat ik in een professioneel orkest speelde was in 1988. ­Haitink dirigeerde de Wiener Philharmoniker.

Regelwerk

Naast mijn werk in het orkest organiseer ik concerten in Nederland en daarbuiten, bijvoorbeeld op de Canarische Eilanden. Veel regelwerk dus. Ik woon zo ongeveer in mijn computer.

Dirigeren

Zo af en toe dirigeer ik ook. Ik heb nu Purcells Dido and Aeneas onderhanden. Een geweldig stuk. Ben ik een momentje vrij, dan pak ik de partituur erbij om te studeren.

Oculair

Thuis heb ik drie telescopen. Als het weer het toelaat, fotografeer ik de maan of andere objecten aan de hemel. Een uitdagende hobby: elke keer probeer ik mezelf te overtreffen.

Meer koffers

Dit artikel wordt u gratis aangeboden door Preludium. Meer lezen? Abonneer dan nu.