Componist Sally Beamish: ‘De ‘pomodoro-techniek’ is een enorme concentratie-booster’
door Inge Jongerman 24 mrt. 2023 24 maart 2023
Sally Beamish was altviolist, tot haar viool werd gestolen. Ze besloot zich volledig te richten op componeren. Hoe brengt ze structuur aan in haar werkdag?
-
Sally Beamish
Sally Beamish
-
Sally Beamish
Sally Beamish
‘Van huis uit ben ik altviolist, tot ik in 1990 naar Schotland verhuisde was ik erg druk met optredens. Datzelfde jaar werd mijn instrument gestolen. Was het een teken? Vanaf dat moment besloot ik me te richten op componeren.
Toen mijn kinderen nog klein waren, ging ik heel gedisciplineerd te werk. Ik huurde vier uur per dag een oppas in en in die periode moest het gebeuren. Dat werkte heel goed. Later, toen ze op school waren en ik alle tijd van de wereld had, kreeg ik vaak niets op papier, alle structuur ontbrak. De ‘pomodoro-techniek’ van Francesco Cirillo bracht uitkomst. Hij ontdekte dat als je iedere 25 minuten een wekker zet, in zijn geval een kookwekker in de vorm van een tomaat, en vervolgens 5 minuten pauze houdt, je veel geconcentreerder werkt. Ik doe het nu zelf ook en iedere sessie stel ik mijzelf een doel. Het is echt een enorme concentratie-booster!
Mijn studeerkamer is rommelig en gezellig: veel boeken en aan de muur posters van projecten waar ik trots op ben, zoals van het ballet The Tempest, waar ik de muziek voor schreef.
In 2018 keerde ik met mijn man, de schrijver Peter Thomson, terug naar Engeland, waar we wonen in Brighton. Tijdens de lockdown zijn we samen met een bevriende gitarist de York Road Band begonnen waarmee we mini-optredens gaven bij ons op de stoep. Peter zingt en speelt soms bas en ik heb de altviool weer opgepakt. We spelen zonder bladmuziek, van Elvis tot blues, daardoor maak je echt contact met de mensen.
Die bluesakkoordschema’s en uitgeschreven improvisaties gebruik ik ook in Distans, mijn dubbelconcert voor Janine Jansen en Martin Fröst. Zij zijn beiden zeer beweeglijk en uitzonderlijk muzikaal. Bij de première in Zweden zat ik vanwege de coronapandemie alleen in de zaal, heel feestelijk was het niet. Ik kan dan ook niet wachten om straks in Het Concertgebouw tussen het publiek te zitten.’
Over Distans
Toen het Concertgebouworkest een dubbelconcert voor Janine Jansen en Martin Fröst bestelde bij Sally Beamish hoorde ze onmiddellijk muziek. ‘Dat is altijd een goed teken. Meestal vraag ik de uitvoerenden of zij wensen hebben, maar nu besloot ik meteen traditionele muziek van Nederland, Schotland en Zweden te verwerken.’ Het mondde uit in het werk Distans. Preludium sprak begin 2021 met de componiste.
‘Van huis uit ben ik altviolist, tot ik in 1990 naar Schotland verhuisde was ik erg druk met optredens. Datzelfde jaar werd mijn instrument gestolen. Was het een teken? Vanaf dat moment besloot ik me te richten op componeren.
Toen mijn kinderen nog klein waren, ging ik heel gedisciplineerd te werk. Ik huurde vier uur per dag een oppas in en in die periode moest het gebeuren. Dat werkte heel goed. Later, toen ze op school waren en ik alle tijd van de wereld had, kreeg ik vaak niets op papier, alle structuur ontbrak. De ‘pomodoro-techniek’ van Francesco Cirillo bracht uitkomst. Hij ontdekte dat als je iedere 25 minuten een wekker zet, in zijn geval een kookwekker in de vorm van een tomaat, en vervolgens 5 minuten pauze houdt, je veel geconcentreerder werkt. Ik doe het nu zelf ook en iedere sessie stel ik mijzelf een doel. Het is echt een enorme concentratie-booster!
Mijn studeerkamer is rommelig en gezellig: veel boeken en aan de muur posters van projecten waar ik trots op ben, zoals van het ballet The Tempest, waar ik de muziek voor schreef.
In 2018 keerde ik met mijn man, de schrijver Peter Thomson, terug naar Engeland, waar we wonen in Brighton. Tijdens de lockdown zijn we samen met een bevriende gitarist de York Road Band begonnen waarmee we mini-optredens gaven bij ons op de stoep. Peter zingt en speelt soms bas en ik heb de altviool weer opgepakt. We spelen zonder bladmuziek, van Elvis tot blues, daardoor maak je echt contact met de mensen.
Die bluesakkoordschema’s en uitgeschreven improvisaties gebruik ik ook in Distans, mijn dubbelconcert voor Janine Jansen en Martin Fröst. Zij zijn beiden zeer beweeglijk en uitzonderlijk muzikaal. Bij de première in Zweden zat ik vanwege de coronapandemie alleen in de zaal, heel feestelijk was het niet. Ik kan dan ook niet wachten om straks in Het Concertgebouw tussen het publiek te zitten.’
Over Distans
Toen het Concertgebouworkest een dubbelconcert voor Janine Jansen en Martin Fröst bestelde bij Sally Beamish hoorde ze onmiddellijk muziek. ‘Dat is altijd een goed teken. Meestal vraag ik de uitvoerenden of zij wensen hebben, maar nu besloot ik meteen traditionele muziek van Nederland, Schotland en Zweden te verwerken.’ Het mondde uit in het werk Distans. Preludium sprak begin 2021 met de componiste.
Janine Jansen: ’Geen dag is hetzelfde’
Iris Hond: ‘Ik ben ongelooflijk streng voor mezelf’
Componist Thomas Larcher: ‘De piano gebruik ik zelden’
Mezzosopraan Olivia Vermeulen: ‘Ik ben een beetje bijgelovig’
Pianist Ronald Brautigam: ‘Richard Strauss’ Alpensinfonie is de ideale fietsmuziek’
De werkdag van Augustin Hadelich
Sopraan Lilian Farahani: ‘De beste studiedag betekent soms niets doen’
Violiste Liza Ferschtman: ‘Beginnen met studeren vind ik lastig’
Dirigent Duncan Ward: ‘Soms mondt het uit in nachtelijke schrijfsessies’
Pianist Jan Lisiecki: ‘Je zult mij nooit zien met een koptelefoon op’
Pianist/klavecinist Kristian Bezuidenhout: ‘Om zes uur is het steevast happy hour’
Pianist Stephen Hough: ‘Ik werk op de gekste plekken’
Sopraan Axelle Fanyo: ‘Twintig minuten voor aanvang barst ik vaak opeens van de energie’
Componist Anna Thorvaldsdottir: ‘Ik speel de muziek af in mijn hoofd’
Componist Sally Beamish: ‘De ‘pomodoro-techniek’ is een enorme concentratie-booster’
Pianist Daniel Ciobanu: ‘Ik zit vaak tot midden in de nacht achter de vleugel’
Dirigent Bas Wiegers: ‘Om zeven uur ’s ochtends zit ik al met mijn neus in een partituur’
Dirigent Jasper Staps: ‘Ik volgde een militaire opleiding van tien weken’
Iveta Apkalna: ‘Het leven van een concertorganist speelt zich veelal ’s nachts af’
Muzikantenechtpaar Marie-Elisabeth Hecker en Martin Helmchen: ‘We reizen met onze eigen grote familiebus’
Violist Frank Peter Zimmermann: ‘Desnoods leef ik maar een paar jaar korter’
Sopraan Laetitia Gerards: ‘De Kleine Zaal is magisch, als een tweede thuis’
Arnon Grunberg: ‘Ritme vind je terug in taal én muziek’
Directeur van het Leerorkest Marco de Souza
Gitarist Thibaut Garcia: ‘Ik zie het leven als een spel’
